کد مطلب:29876 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:94

ارائه معیار برای پیشگیری از غلو












علی بن ابی طالب علیه السلام و فرزندان پاكش برای جلوگیری از دچار شدن پیروانشان به تندروی های تباهی آفرین و افراطهای عزّت سوز، اندیشه و سیره و رفتار و باورهای استوار كلامی، اخلاقی و عملی اهل بیت علیهم السلام را برای آنان معیار قرار داده اند و آنان را به در نگریستن، شناختن، تأمّل كردن و سپس ملتزم بودنِ بدانها فرا خوانده اند. علی علیه السلام می فرماید:

لا یُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍصلی الله علیه وآله مِن هذِهِ الاُمَّةِ أَحَدٌ، وَلا یُسَوَّی بِهِم مَن جَرَت نِعمَتُهُم عَلَیهِ أَبَداً:هُم أَسَاسُ الدِّینِ، وَعِمَادُ الیَقِینِ. إلَیهِم یَفِی ءُ الغَالی، وَبِهِم یُلحَقُ التَّالی.

هیچ كس از این امّت را با خاندان محمّدصلی الله علیه وآله نمی توان سنجید و هرگز پرورده نعمت آنان را با آنان مساوی نمی توان دانست. آنان، پایه دین و ستون یقین اند. هر كس از حدْ در بگذرد، باید به آنان برگردد و هر كه باز ماند، باید به آنان بپیوندد.[1].

نیز حضرت رضاعلیه السلام می فرماید:

نَحنُ آلَ مُحَمَّدٍصلی الله علیه وآله، النَّمَطُ الأَوسَطُ الَّذی لا یُدرِكُنا الغالی و لایَسبِقُنَا التالی؛

ما خاندان محمّدصلی الله علیه وآله، بر روش میانه ای هستیم كه غالیان، ما را درك نمی كنند و واماندگان، بر ما پیشی نمی گیرند.[2].

چنین است راه حق و حقیقت ناب. یعنی دانشِ هدایت آفرین، الگوی حقیقت نما، آغاز بی گم راهی، و فرجامِ روشنِ ارجمند، همه و همه در این خانه و از این خانه و با این خانه است.

امام باقرعلیه السلام به سَلَمة بن كُهیل و حَكَم بن عُیَینه می فرماید:

شَرِّقا و غَرِّبا؛ لَن تَجِدا عِلماً صَحیحاً إلّا شَیئاً یَخرُجُ مِن عِندِنا أهلَ البَیتِ؛

به شرق و غرب بروید؛ ولی از دانش صحیح، هرگز چیزی جز آنچه از نزد ما، اهل بیت بیرون می آید، در نخواهید یافت.[3].

بدین سان، امامان علیهم السلام (و بیش و پیش از همه آنان، علی علیه السلام) كوشیده اند تا دانش معیار، سلوك معیار و باور و وضع و رفتار معیار را در «عینیّت زندگی» پیشوایان الهی نشان دهند و بر این معیارگرایی و التزام به سنّت آن عزیزان - كه همان حقّ محضی است كه پیامبر خدا فرمود:«هُم مَعَ الحَقِّ و الحَقُّ مَعَهُم؛ آنان با حق اند و حق با آنان است»[4] - تأكید كنند تا مؤمنان و پیروان آنان از افراط و تفریط برهند و بر «صراط مستقیم»، استوار آیند.









    1. نهج البلاغة، خطبه 2.
    2. اهل بیت در قرآن و حدیث:808/2 (ح 1246)
    3. بحار الأنوار:20/92/2.
    4. اهل بیت در قرآن و حدیث:220/1 (ح 274).